Будданың ізімен
Буддизм Үндістаннан шығысқа қарай тарай бастағанда, оның жолында кездескен барлық елдерге, соның ішінде Қытайға, Кореяға және Жапонияға қатты әсер етті. Буддизм Жапонияға шамамен 552 жылы келді. 675 жылы сәуірде жапон императоры Тенму барлық төрт аяқты жануарлардың, соның ішінде сиырлардың, жылқылардың, иттер мен маймылдардың етін, сондай-ақ құс етінің (тауық, әтеш) етін тұтынуға тыйым салды. Әрбір кейінгі император 10 ғасырда ет жеу толығымен жойылғанға дейін бұл тыйымды мезгіл-мезгіл күшейтті.
Материктік Қытай мен Кореяда буддист монахтары өздерінің тамақтану әдеттерінде «ахимса» немесе зорлық-зомбылық жасамау принципін ұстанды, бірақ бұл шектеулер жалпы халыққа қатысты болмады. Ал Жапонияда император өте қатал болды және өз бағыныштыларын Будданың зорлық-зомбылықсыз іліміне жақындататындай етіп басқарды. Сүтқоректілерді өлтіру ең үлкен күнә, құстарды өлтіру орташа күнә, ал балық кішігірім күнә болып саналды. Жапондықтар сүтқоректілер деп білетін киттерді жеді, бірақ ол кезде олар өте үлкен балық болып саналды.
Жапондықтар үй жануарлары мен жабайы жануарларды да ажыратты. Құс сияқты жабайы аңды өлтіру күнә болып саналды. Адамның туғаннан бастап өсірген жануарын өлтіру жай ғана жиіркенішті деп саналды - бұл отбасы мүшелерінің бірін өлтірумен бірдей. Осылайша, жапондық диета негізінен күріштен, кеспеден, балықтан және кейде ойыннан тұрды.
Хэйан дәуірінде (794-1185 жж.) Энгишики заңдары мен әдет-ғұрыптары туралы кітап ет жегені үшін жаза ретінде үш күн ораза ұстауды белгіледі. Бұл кезеңде өзінің теріс қылықтарынан ұялған адам Будданың құдайына (бейнесіне) қарамауы керек.
Одан кейінгі ғасырларда Исе ғибадатханасы бұдан да қатаң ережелер енгізді – ет жегендер 100 күн аштыққа ұшырады; ет жегенмен бірге тамақтанған адам 21 күн ораза ұстауы керек еді; ал жегенмен бірге жеген адам ет жегенмен бірге 7 күн ораза ұстауы керек еді. Осылайша, етке байланысты зорлық-зомбылықпен үш дәрежелі арамдық үшін белгілі бір жауапкершілік пен тәубе болды.
Жапондықтар үшін сиыр ең қасиетті жануар болды.
Жапонияда сүтті қолдану кең тараған жоқ. Айрықша көп жағдайда шаруалар сиырды егістіктерді жырту үшін тартқыш ретінде пайдаланды.
Аристократиялық ортада сүтті тұтынудың кейбір дәлелдері бар. Қаймақ пен майды салық төлеуге жұмсаған жағдайлар болды. Дегенмен, сиырлардың көпшілігі қорғалған және олар корольдік бақтарда тыныш жүре алатын.
Жапондықтар пайдаланатын сүт өнімдерінің бірі - дайго болды. Қазіргі жапон тіліндегі «дагомоми», яғни «ең жақсы бөлік» сөзі осы сүт өнімінің атынан шыққан. Ол сұлулықтың терең сезімін оятуға және қуаныш сыйлауға арналған. Символдық түрде «дайго» ағартушылық жолындағы тазартудың соңғы кезеңін білдіреді. Дайго туралы алғашқы ескерту Нирвана сутрасында кездеседі, онда келесі рецепт берілген:
«Сиырдан жаңа сүтке, жаңа сүттен кілегейге, кілегейден сүзбеге дейін, сүзбеден сары майға дейін, сары майдан майға дейін (дайго). Дайго - ең жақсы». (Нирвана сутра).
Раку тағы бір сүт өнімі болды. Сүтке қант қосып, қайнатып, қатты кесек етіп жасаған деседі. Кейбіреулер бұл ірімшіктің бір түрі екенін айтады, бірақ бұл сипаттама бурфиге ұқсайды. Тоңазытқыштар пайда болғанға дейінгі ғасырларда бұл әдіс сүт ақуызын тасымалдауға және сақтауға мүмкіндік берді. Раку жоңқалары сатылды, жеді немесе ыстық шайға қосылды.
Шетелдіктердің келуі
15 жылы 1549 тамызда иезуит католиктік орденінің негізін қалаушылардың бірі Фрэнсис Ксавье португал миссионерлерімен бірге Жапонияға, Нагасаки жағалауына келді. Олар христиан дінін уағыздай бастады.
Жапония ол кезде саяси жағынан бытыраңқы еді. Көптеген бір-біріне ұқсамайтын билеушілер әртүрлі аумақтарда үстемдік етті, әртүрлі одақтар мен соғыстар болды. Самурай Ода Нобунага шаруа болып туылғанына қарамастан, Жапонияны біріктірген үш ұлы тұлғаның бірі болды. Ол сондай-ақ иезуиттерді уағыздай алатындай орналастырумен танымал және 1576 жылы Киотода алғашқы христиан шіркеуінің құрылуын қолдады. Көптеген адамдар буддист діни қызметкерлердің ықпалын шайқалтқан оның қолдауы болды деп санайды.
Бастапқыда иезуиттер тек қырағы бақылаушылар болды. Жапонияда олар өздеріне жат, талғампаз және жоғары дамыған мәдениетті тапты. Олар жапондықтардың тазалыққа құмар екенін және күнде шомылатынын байқаған. Ол кезде бұл ерекше және біртүрлі болды. Жапондықтардың жазу тәсілі де әртүрлі болды - солдан оңға емес, жоғарыдан төменге қарай. Жапондарда самурайлардың күшті әскери тәртібі болғанымен, олар әлі де ұрыстарда қылыш пен жебелерді қолданды.
Португалия королі Жапониядағы миссионерлік қызметке қаржылық қолдау көрсетпеді. Оның орнына иезуиттерге саудаға қатысуға рұқсат етілді. Жергілікті Даймё (феодал) Омура Сумитада дінін қабылдағаннан кейін Нагасаки шағын балықшылар ауылы иезуиттерге берілді. Осы кезеңде христиан миссионерлері бүкіл Жапонияның оңтүстігінде ынтық болып, Кюсю мен Ямагучиді (Даймё аймақтары) христиан дінін қабылдады.
Нагасаки арқылы сауданың барлық түрі жүре бастады, саудагерлер байыды. Португал қарулары ерекше қызығушылық тудырды. Миссионерлер өз ықпалын кеңейте отырып, олар етті пайдалануды енгізе бастады. Бастапқыда бұл «саулығын сақтау үшін ет қажет» шетелдік миссионерлер үшін «ымыра» болды. Бірақ жануарларды өлтіру және ет жеу адамдар жаңа дінге қай жерде болса да тарады. Біз мұны растауды көреміз: жапон сөзі португал тілінен алынған .
Әлеуметтік таптардың бірі – «эта» (көркем аудармасы – «көп кір»), оның өкілдері таза емес деп саналды, өйткені олардың кәсіптері өлген өлекселерді тазалау болды. Бүгінде олар Буракумин ретінде белгілі. Сиырлар ешқашан өлтірілмеген. Бірақ бұл тапқа табиғи жағдайдан өлген сиырлардың терісінен тауар жасап сатуға рұқсат етілді. Арам істермен айналысып, олар әлеуметтік баспалдақтың төменгі жағында болды, олардың көпшілігі христиан дінін қабылдап, өсіп келе жатқан ет саласына қатысты.
Бірақ ет тұтынудың таралуы бастамасы ғана болды. Ол кезде Португалия құл саудасымен айналысатын негізгі елдердің бірі болды. Иезуиттер Нагасаки порты арқылы құл саудасына көмектесті. Ол «Нанбан» немесе «оңтүстік варвар» саудасы ретінде белгілі болды. Мыңдаған жапондық әйелдер дүние жүзінде құлдыққа аяусыз сатылды. Португалия королі Жоао арасындағы хат алмасу III және осындай экзотикалық жолаушының бағасын көрсеткен Рим Папасы – иезуит селитрасының (зеңбірек ұнтағы) 50 бөшкеге 1 жапондық қыз.
Жергілікті билеушілер христиан дінін қабылдағандықтан, олардың көпшілігі өз бағыныштыларын христиан дінін қабылдауға мәжбүр етті. Иезуиттер, керісінше, қару-жарақ саудасын әртүрлі соғысушы елдер арасындағы саяси күштердің тепе-теңдігін өзгерту тәсілдерінің бірі ретінде қарастырды. Олар христиандық даймоға қару-жарақ беріп, ықпалды күшейту үшін өздерінің әскери күштерін пайдаланды. Көптеген билеушілер өздерінің қарсыластарынан артықшылыққа ие болатынын біле тұра, христиан дінін қабылдауға дайын болды.
Бірнеше онжылдықтың ішінде 300,000 XNUMX-ға жуық дінді қабылдағандар болған деп есептеледі. Сақтық енді өзіне деген сенімділікке ауыстырылды. Ежелгі будда храмдары мен ғибадатханалары енді қорлауға ұшырап, оларды «пұтқа табынушы» және «имам» деп атады.
Мұның бәрін самурай Тойотоми Хидейоши байқаған. Ұстазы Ода Нобунага сияқты шаруа отбасында туып, ержеткеннен мықты генерал болып өсті. Испандықтардың Филиппинді құлдыққа айналдырғанын көргенде иезуиттердің ниеті оған күдіктене бастады. Жапонияда болған оқиға оны жиіркендірді.
1587 жылы генерал Хидейоши иезуит діни қызметкері Гаспар Коэльоны кездесуге мәжбүрлеп, оған «Иезуит орденінің өтеу директивасын» тапсырды. Бұл құжат 11 тармақтан тұрады, оның ішінде:
1) Барлық жапондық құл саудасын тоқтатыңыз және бүкіл әлемнен жапондық әйелдерді қайтарыңыз.
2) Ет жеуді тоқтатыңыз – сиыр да, жылқы да өлтірілмеуі керек.
3) Будда храмдарын қорлауды доғар.
4) Христиан дінін мәжбүрлеп қабылдауды тоқтату.
Осы нұсқаумен ол иезуиттерді Жапониядан қуып жіберді. Олардың келгеніне небәрі 38 жыл болды. Содан кейін ол өз әскерлерін оңтүстік варварлар жерлерімен басқарды. Осы жерлерді жаулап жүріп, көшедегі дүкендердің қасына тасталған көптеген сойылған малдарды жиіркенішпен көрді. Бүкіл аймақта ол Косатсуды - адамдарға самурай заңдары туралы хабардар ететін ескерту белгілерін орната бастады. Және бұл заңдардың ішінде «Ет жеуге болмайды».
Ет жай ғана “күнәһар” немесе “таза емес” емес еді. Енді ет шетелдік варварлардың азғындықтарымен, яғни жыныстық құлдықпен, діни зорлық-зомбылықпен және саяси күйреумен байланысты болды.
1598 жылы Хидейоши қайтыс болғаннан кейін билікке самурай Токугава Иэясу келді. Ол сондай-ақ христиандық миссионерлік қызметін Жапонияны жаулап алу үшін «экспедициялық күш» ретінде қарастырды. 1614 жылға қарай ол христиан дініне толығымен тыйым салып, оның «ізгілікті бұзатынын» және саяси бөліну тудыратынын атап өтті. Кейінгі онжылдықтарда шамамен 3 мәсіхші өлтірілді, олардың көпшілігі өз сенімдерінен бас тартты немесе жасырды.
Ақырында, 1635 жылы Сакоку жарлығы («Жабық ел») Жапонияны сыртқы әсерден қорғады. Жапондардың ешқайсысына Жапониядан кетуге, сондай-ақ егер олардың біреуі шетелде болса, оған оралуға рұқсат етілмеді. Жапондық сауда кемелері өртке оранып, жағалаудан суға батып кетті. Шетелдіктер шығарылды және өте шектеулі саудаға Нагасаки шығанағындағы кішкентай Дежима түбегі арқылы ғана рұқсат етілді. Бұл аралдың өлшемі 120 метрден 75 метрге дейін болды және бір уақытта 19-дан көп шетелдікке рұқсат етілмейді.
Келесі 218 жыл ішінде Жапония оқшауланған, бірақ саяси тұрақты болды. Соғыссыз самурайлар баяу жалқау болып, тек соңғы саяси өсектерге қызығушылық танытты. Қоғам бақылауда болды. Кейбіреулер оны қуғын-сүргінге ұшыратты деп айтуы мүмкін, бірақ бұл шектеулер Жапонияға өзінің дәстүрлі мәдениетін сақтауға мүмкіндік берді.
Варварлар қайтып келді
8 жылы 1853 шілдеде коммодор Перри қара түтінмен дем алған төрт американдық әскери кемемен астана Эдо шығанағына кірді. Олар шығанақты жауып, елдің азық-түлік қорын тоқтатты. 218 жыл бойы оқшауланған жапондықтар технологиялық жағынан әлдеқайда артта қалды және қазіргі американдық әскери кемелерге тең келе алмады. Бұл оқиға «Қара желкендер» деп аталды.
Жапондар қорқып кетті, бұл ауыр саяси дағдарысты тудырды. Коммодор Перри Америка Құрама Штаттарының атынан Жапониядан еркін сауданы ашатын келісімге қол қоюды талап етті. Ол мылтықпен оқ жаудырып, егер олар мойынсұнбаса, толығымен жойылады деп қорқытты. 31 жылы 1854 наурызда жапон-американ бейбітшілік шартына (Канагава шарты) қол қойылды. Көп ұзамай британдықтар, голландтар және орыстар өздерінің әскери күштерін Жапониямен еркін саудаға мәжбүрлеу үшін ұқсас тактиканы қолданды.
Жапондықтар өздерінің осалдығын түсініп, модернизация қажет деген қорытындыға келді.
Бір кішкентай будда ғибадатханасы Гокусен-джи шетелдік қонақтарды қабылдау үшін өзгертілді. 1856 жылға қарай ғибадатхана Бас консул Таунсенд Харрис басқарған Жапониядағы АҚШ-тың алғашқы елшілігі болды.
Жапонияда 1 жылда бірде-бір сиыр қырылған жоқ.
1856 жылы Бас консул Таунсенд Харрис консулдыққа сиыр әкеліп, оны ғибадатхананың аумағында сойды. Содан кейін ол өзінің аудармашысы Хендрик Хьюскенмен бірге оның етін қуырып, шараппен бірге жеді.
Бұл оқиға қоғамда үлкен толқу тудырды. Қорыққан фермерлер сиырларын жасыра бастады. Ақырында Хьюскенді шетелдіктерге қарсы жорыққа жетекшілік ететін ронин (шеберсіз самурай) өлтірді.
Бірақ әрекет аяқталды - олар жапондықтар үшін ең қасиетті жануарды өлтірді. Қазіргі Жапонияның бастауы осы әрекет болды дейді. Кенеттен «ескі дәстүрлер» сәннен шығып, жапондықтар өздерінің «қарабайыр» және «артта қалған» әдістерінен арыла алды. Осы оқиғаны еске алу үшін 1931 жылы консулдық ғимараты «Сойылған сиыр храмы» деп аталды. Сиыр бейнелерімен безендірілген тұғырдың үстіндегі Будда мүсіні ғимаратқа қарайды.
Содан бастап мал сою орындары пайда болып, қайда ашса да үрей биледі. Жапондықтар бұл олардың тұратын жерлерін ластап, оларды таза емес және қолайсыз етеді деп есептеді.
1869 жылы Жапонияның Қаржы министрлігі шетелдік саудагерлерге сиыр етін сатумен айналысатын guiba kaisha компаниясын құрды. Содан кейін, 1872 жылы император Мэйдзи буддист монахтарына қойылған екі негізгі шектеуді күштеп алып тастаған Никуджики Сайтай заңын қабылдады: ол оларға үйленуге және сиыр етін жеуге мүмкіндік берді. Кейінірек, сол жылы император өзінің сиыр мен қой етін жегенді ұнататынын жариялады.
18 жылы 1872 ақпанда он буддист монах императорды өлтіру үшін император сарайына басып кірді. Бес монах атып өлтірілді. Олар ет жеу жапон халқының «жанын бұзады» және оны тоқтату керек деп мәлімдеді. Бұл жаңалық Жапонияда жасырылған, бірақ бұл туралы хабарлама британдық The Times газетінде пайда болды.
Содан кейін император самурайлар әскери класын таратып, олардың орнына батыстық үлгідегі әскерге шақырылды және АҚШ пен Еуропадан заманауи қару-жарақ сатып ала бастады. Көптеген самурайлар бір түнде өз мәртебесін жоғалтты. Енді олардың жағдайы жаңа саудамен күн көретін көпестердікінен төмен болды.
Жапониядағы ет маркетингі
Императордың етке деген сүйіспеншілігін жария етуімен етті зиялы қауым, саясаткерлер мен саудагерлер қауымы қабылдады. Зиялы қауым үшін ет өркениет пен заманның белгісі ретінде орын алды. Саяси тұрғыдан алғанда, ет күшті әскер құрудың жолы ретінде қарастырылды - күшті сарбаз құру. Экономикалық тұрғыдан ет саудасы көпес үшін байлық пен гүлденумен байланысты болды.
Бірақ негізгі халық ет әлі де арам және күнәһар өнім ретінде қарады. Бірақ етті қалың бұқараға насихаттау процесі басталды. Әдістердің бірі – еттің атын өзгерту – оның шын мәнінде не екенін түсінуден аулақ болуға мүмкіндік берді. Мысалы, қабан етін «ботан» (пион гүлі), бұғының еті «момидзи» (үйеңкі), жылқы еті «сакура» (шие гүлі) деп аталды. Бүгінгі күні біз ұқсас маркетингтік айланы көріп отырмыз - Happy Mills, McNuggets және Woopers - зорлық-зомбылықты жасыратын ерекше атаулар.
Бір ет сауда компаниясы 1871 жылы жарнамалық науқан жүргізді:
«Біріншіден, етті ұнатпаудың жалпы түсіндірмесі - сиырлар мен шошқалардың үлкендігі сонша, союға өте көп еңбек сіңіреді. Ал кім үлкен, сиыр ма, кит пе? Ешкім кит етін жеуге қарсы емес. Тірі жанды өлтіру жауыздық па? Ал тірі жыланбалықтың омыртқасын кесу ме, әлде тірі тасбақаның басын кесу ме? Сиыр еті мен сүті шынымен лас па? Сиырлар мен қойлар астық пен шөпті ғана жейді, ал Нихонбашиден табылған қайнатылған балық пастасы суға батып бара жатқан адамдарды тойлаған акулалардан жасалған. Ал қара поргиядан (Азияда таралған теңіз балығы) дайындалған сорпа дәмді болғанымен, кемелер суға тастаған адам нәжісін жейтін балықтан жасалған. Көктемгі көк шөптер хош иісті және өте дәмді болса да, кешегі күні ұрықтандырылған зәр жапырақтарға толығымен сіңіп кеткен деп есептеймін. Сиыр еті мен сүттің иісі нашар ма? Маринадталған балық ішектері де жағымсыз иіс емес пе? Ашытылған және кептірілген шортан етінің иісі әлдеқайда нашар екені сөзсіз. Тұздалған баклажан мен дайкон шалғам туралы не деуге болады? Оларды маринадтау үшін «ескі» әдіс қолданылады, оған сәйкес жәндіктердің личинкалары күріш мисосымен араласады, содан кейін ол маринад ретінде пайдаланылады. Мәселе үйренгенімізден, үйренбегенімізден бастау емес пе? Сиыр еті мен сүті өте қоректік және денеге өте пайдалы. Бұл батыстықтардың негізгі тағамдары. Біз жапондықтар көзімізді ашып, сиыр еті мен сүттің жақсылығынан ләззат алуымыз керек».
Бірте-бірте адамдар жаңа тұжырымдаманы қабылдай бастады.
Жою циклі
Келесі онжылдықтар Жапонияның әскери қуатын арттырып, кеңею туралы армандарын көрді. Ет жапондық сарбаздардың диетасындағы негізгі тағамға айналды. Кейінгі соғыстардың ауқымы бұл мақала үшін тым үлкен болғанымен, Жапония Оңтүстік-Шығыс Азиядағы көптеген зұлымдықтарға жауапты деп айта аламыз. Соғыс аяқталуға жақын қалғанда, бір кездері Жапонияның қару-жарақ жеткізушісі болған Америка Құрама Штаттары әлемдегі ең жойқын қаруларға соңғы нүктені қойды.
16 жылы 1945 шілдеде Нью-Мексико штатының Аламогордо қаласында код атауы Троица деп аталатын алғашқы атом қаруы сынақтан өтті. «Атом бомбасының әкесі» доктор Дж.Роберт Оппенгеймер сол кезде Бхагавад Гитаның 11.32 мәтініндегі сөздерді есіне алды: «Енді мен дүниелерді жоюшы өлім болдым». Төменде оның бұл аятқа қалай түсініктеме бергенін көре аласыз:
Содан кейін АҚШ әскері Жапонияға назар аударды. Соғыс жылдарында Жапонияның көптеген қалалары қирап қалды. Президент Трумэн Хиросима мен Кокура деген екі нысананы таңдады. Бұлар әлі соғыс тимеген қалалар еді. Осы екі нысанаға бомба тастау арқылы АҚШ олардың ғимараттар мен адамдарға әсер етуінің құнды «сынақтарына» ие болуы және жапон халқының ерік-жігерін бұзуы мүмкін.
Үш аптадан кейін, 6 жылы 1945 тамызда Enola Gay бомбалаушы ұшағы Хиросиманың оңтүстігіне «Бала» деп аталатын уран бомбасын тастады. Жарылыс 80,000 70,000 адамның өмірін қиды, ал келесі апталарда тағы XNUMX XNUMX адам алған жарақаттарынан қайтыс болды.
Келесі нысана Кокура қаласы болды, бірақ келген тайфун рейсті кешіктірді. Ауа-райы жақсарған кезде, 9 жылы 1945 тамызда екі діни қызметкердің батасын алып, Плутоний атомдық қаруы - Семіз адам ұшаққа жүктелді. Ұшақ Кокура қаласын тек визуалды бақылаумен бомбалау туралы бұйрықпен Тиниан (код аты «Понтифика») аралынан көтерілді.
Ұшқыш майор Чарльз Суини Кокураның үстінен ұшып өтті, бірақ бұлт болғандықтан қала көрінбеді. Тағы бір айналып шықты, қайтадан қаланы көре алмады. Жанар-жағармай таусылып, жау аумағында болды. Ол соңғы үшінші әрекетін жасады. Нысананы көруге тағы да бұлт кедергі болды.
Ол базаға оралуға дайындалды. Содан кейін бұлттар тарап, майор Суини Нагасаки қаласын көрді. Нысана көздің қарашығындай болды, бомба тастауға бұйрық берді. Ол Нагасаки қаласындағы Ураками алқабына құлады. Күн сияқты жалыннан 40,000 мыңнан астам адам әп-сәтте қаза тапты. Тағы да көп өлген болуы мүмкін еді, бірақ алқапты қоршап тұрған төбелер қаланың сыртындағы көп бөлігін қорғап тұрды.
Тарихтағы ең үлкен екі әскери қылмыс осылай жасалды. Кәрі де, жас та, әйелдер де, балалар да, дені сау, кемтарлар да қырылды. Ешкім аямады.
Жапон тілінде «Кокура сияқты бақытты» деген сөз пайда болды, бұл толық жойылудан күтпеген құтқаруды білдіреді.
Нагасакидің жойылғаны туралы хабар шыққанда, ұшаққа бата берген екі діни қызметкер шошып кетті. Әке Джордж Забелка (католик) де, Уильям Дауни де (лютерандық) кейін зорлық-зомбылықтың барлық түрлерінен бас тартты.
Нагасаки Жапониядағы христиан дінінің орталығы болды, ал Ураками аңғары Нагасакидегі христиан дінінің орталығы болды. 396 жылдан кейін Фрэнсис Ксавье Нагасакиге алғаш рет келді, христиандар 200 жылдан астам қудалау кезінде кез келген самурайларға қарағанда өз ізбасарларын өлтірді.
Кейінірек, генерал Дуглас Макартур, Жапония оккупациясының жоғары одақтас қолбасшысы, екі американдық католик епископы Джон О'Харе мен Майкл Редиді «мұндай жеңіліспен туындаған рухани бос кеңістікті толтыру» үшін бірден «мыңдаған католиктік миссионерлерді» жіберуге көндірді. бір жыл ішінде.
Кейінгі және қазіргі Жапония
2 жылы 1945 қыркүйекте жапондықтар ресми түрде берілді. АҚШ оккупациялаған жылдары (1945-1952 ж.) басқыншы күштердің жоғарғы қолбасшысы жапондық мектеп оқушыларының «денсаулығын жақсарту» және олардың ет дәмін ояту үшін USDA басқаратын мектептегі түскі ас бағдарламасын іске қосты. Оккупацияның соңына қарай бағдарламаға қатысқан балалардың саны 250-ден 8 миллионға дейін өсті.
Бірақ мектеп оқушыларын жұмбақ ауру жеңе бастады. Кейбіреулер бұл атомдық жарылыстардан қалған сәулеленудің нәтижесі деп қорықты. Мектеп оқушыларының денесінде қатты бөртпе пайда бола бастады. Алайда американдықтар жапондықтардың етке аллергиясы бар екенін, есекжем соның салдары екенін уақытында түсінді.
Соңғы онжылдықтарда Жапонияның ет импорты жергілікті мал сою кәсіпорнымен бірдей өсті.
1976 жылы Америка ет экспорттаушылар федерациясы Жапонияда американдық етті жылжыту бойынша маркетингтік науқанды бастады, ол 1985 жылға дейін, яғни мақсатты экспортты ынталандыру бағдарламасы іске қосылғанға дейін жалғасты (ШАЙ). 2002 жылы Ет экспорттаушылар федерациясы «Қош келдіңіз сиыр еті» акциясын, одан кейін 2006 жылы «Біз қамқорлық» акциясын бастады. USDA мен Американдық ет экспорттаушылар федерациясы арасындағы жеке-қоғамдық қарым-қатынас Жапонияда ет жеуді ілгерілетуде маңызды рөл атқарды, осылайша АҚШ-тың сою цехы өнеркәсібі үшін миллиардтаған доллар пайда болды.
Ағымдағы жағдай 8 жылғы 2014 желтоқсанда McClatchy DC газетінің соңғы мақаласында көрсетілген: «Жапондық сиыр тіліне деген күшті сұраныс АҚШ экспортын ынталандырады».
қорытынды
Тарихи деректер ет жеуді ынталандыру үшін қандай әдістер қолданылғанын көрсетеді:
1) Діни/шетелдік азшылық мәртебесіне жүгіну
2) Жоғары сыныптарды мақсатты түрде тарту
3) Төменгі сыныптарды мақсатты түрде тарту
4) Ерекше атауларды қолданатын ет маркетингі
5) Еттің қазіргі заманды, денсаулық пен байлықты бейнелейтін өнім ретіндегі бейнесін жасау
6) Саяси тұрақсыздық туғызу үшін қару сату
7) Еркін сауданы құру үшін қауіптер мен соғыс әрекеттері
8) Толық жою және ет жеуді қолдайтын жаңа мәдениетті құру
9) Балаларды ет жеуге үйрету үшін мектептегі түскі ас бағдарламасын құру
10) Сауда қауымдастықтары мен экономикалық ынталандыруларды пайдалану
Ежелгі данышпандар ғаламды басқаратын нәзік заңдарды түсінді. Етке тән зорлық болашақ қақтығыстардың дәнін себеді. Осы әдістердің қолданылып жатқанын көргенде, (жойылу) жақын жерде екенін біліңіз.
Бір кездері Жапонияны сиырлардың ең үлкен қорғаушылары - самурайлар басқарды ...
Ақпарат көзі: